Bir günümüz bile sensiz geçmezken,
Şimdi mezarına hasretiz anne..
Issız bir mezarlık, kimsesiz bir yer,
Gölgesinde ulu,
loş bir mâbedin,
Bir yığın
toprakla bir parça mermer,
Sırrıyla haşr
olmuş orda ebedin.
Bir yığın
toprakla bir parça mermer,
Üstünde yazılı
yaşınla, adın;
Baş ucunda matem
renkli serviler
Hüznüyle titreşir
sanki hayatın.
Seni gömdük anne,
yıllarca evvel,
Göz yaşlarımızla
bu ıssız yere,
Kimsesiz bir
akşam ziyaya bedel,
Matem dağıtırken
hasta kalblere.
Kimsesiz bir
akşam, ezelden yorgun,
Hüznüyle erirken
Dicle de sessiz,
Öksüzlük denilen
acıyla vurgun
Bir başka ölüydük
bu toprakta biz...
Ahmet Hamdi
Tanpınar
( 1901 - 1962 )
( 1901 - 1962 )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder